Door Niels Roelen
Als de hoge hakken van een vrouw tikken mijn wielerschoenen speels op de parketvloer. Met mijn linkerhand voel ik of er een reservebandje in mijn achterzak zit, de rechter duwt de oordopjes van mijn iPhone in mijn oor. Even zoek ik naar het juiste volume en dan grijp ik mijn fiets bij het stuur, til het voorwiel van de grond en geef het een zwiep.
Als ik alleen train, train ik vrijwel altijd met muziek. Het lijkt alsof het de eenzaamheid onmerkbaar maakt en de leegte vult, echter niets is minder waar. Volgens professor Lurie, hoofdpersoon in de roman van Coetzee In ongenade, is de gesproken taal ontstaan uit het lied. Het lied zelf is weer ontstaan uit onze behoefte om de al te grote en tamelijk lege menselijke ziel met geluid te vullen.
Als de hoge hakken van een vrouw tikken mijn wielerschoenen speels op de parketvloer. Met mijn linkerhand voel ik of er een reservebandje in mijn achterzak zit, de rechter duwt de oordopjes van mijn iPhone in mijn oor. Even zoek ik naar het juiste volume en dan grijp ik mijn fiets bij het stuur, til het voorwiel van de grond en geef het een zwiep.
Als ik alleen train, train ik vrijwel altijd met muziek. Het lijkt alsof het de eenzaamheid onmerkbaar maakt en de leegte vult, echter niets is minder waar. Volgens professor Lurie, hoofdpersoon in de roman van Coetzee In ongenade, is de gesproken taal ontstaan uit het lied. Het lied zelf is weer ontstaan uit onze behoefte om de al te grote en tamelijk lege menselijke ziel met geluid te vullen.
Poentjak Resort
Ik kan Coetzee geen ongelijk geven, muziek vormt een rode draad in wat ik doe. Voor ons vertrek naar Afghanistan stelde ik een playlist samen voor mijn iPod, dodenmars. In de juiste volgorde stonden er de nummers op die ik, mocht ik komen te overlijden, graag had willen horen.
Tijdens de missie luisterde ik muziek waar mogelijk omdat het iets zei over mijn gevoel of stemming. Palomine van Bettie Serveert als collega’s gewond raakten of overleden, Rammsteins Feuer frei!, tijdens gevechten en U2 als ik wilde slapen. Ook tijdens het schrijven van mijn boek zocht ik naar muziek die qua gevoel vertaalde wat in woorden omgezet moest worden.
Tijdens de missie luisterde ik muziek waar mogelijk omdat het iets zei over mijn gevoel of stemming. Palomine van Bettie Serveert als collega’s gewond raakten of overleden, Rammsteins Feuer frei!, tijdens gevechten en U2 als ik wilde slapen. Ook tijdens het schrijven van mijn boek zocht ik naar muziek die qua gevoel vertaalde wat in woorden omgezet moest worden.
Eén dag vertraging...
Er zijn veel momenten dat ik mijn lege ziel met muziek heb gevuld, misschien wel de mooiste was toen ik te horen kreeg dat onze vlucht vanuit Afghanistan naar Nederland een dag vertraging had. Voordat ik kon vloeken, hoorde ik Racoon zanger Bart van der Weide zingen tomorrow we will lose another day.
Deze column is eerder verschenen op NielsRoelen.nl
Niels Roelen is de schrijver van Soldaat in Uruzgan en Leven na Uruzgan.
Niels Roelen is de schrijver van Soldaat in Uruzgan en Leven na Uruzgan.
RSS Feed