Door Niels Roelen
Volgens Coetzee was er eerst muziek en volgde pas daarna de gesproken tekst. Muziek is voor mij veel meer dan geluid en ritme, het is gevoel. Het gevoel dat ik zocht bij het schrijven van mijn tweede boek vond ik steevast in de muziek. Uit de nummers die ik gebruikte tijdens het schrijven van mijn tweede boek, maakte ik een playlist: RAUW!
(de oorspronkelijke titel)
Zes van deze achttien nummers zullen, in willekeurige volgorde, de komende tijd in feuilleton vorm worden gepubliceerd op Your Song. Bij elk nummer heb ik natuurlijk een deel van de bijbehorende passage uit mijn roman toegevoegd. Dit is het laatste deel , deel 6.
Volgens Coetzee was er eerst muziek en volgde pas daarna de gesproken tekst. Muziek is voor mij veel meer dan geluid en ritme, het is gevoel. Het gevoel dat ik zocht bij het schrijven van mijn tweede boek vond ik steevast in de muziek. Uit de nummers die ik gebruikte tijdens het schrijven van mijn tweede boek, maakte ik een playlist: RAUW!
(de oorspronkelijke titel)
Zes van deze achttien nummers zullen, in willekeurige volgorde, de komende tijd in feuilleton vorm worden gepubliceerd op Your Song. Bij elk nummer heb ik natuurlijk een deel van de bijbehorende passage uit mijn roman toegevoegd. Dit is het laatste deel , deel 6.
Uit: Leven Na Uruzgan deel 4, Kazerne. Hoofdstuk 4.
‘Hé Vik!’ Vanuit een olijfgroene fourwheeldrive klonk de stem van Leon. ‘Stap in,
dan parkeer ik de auto in de garage en lopen we de stad in.’ Vanaf het stationsplein reden ze over de rotonde. De goudgele draak blonk in de zon. ‘Hoe gaat je studie?’ wilde Vik weten. Leon was sinds kort geen militair meer en had een studie bedrijfsmaatschappelijk werk opgepakt. ‘Goed, maar het is wel weer even wennen om huiswerk te moeten maken en soms blijf ik moeite houden met mijn concentratie.’ Leon liet zijn raam zakken om het kaartje uit de automaat te halen. ‘Heb je het gehoord van Larie?’
‘Hé Vik!’ Vanuit een olijfgroene fourwheeldrive klonk de stem van Leon. ‘Stap in,
dan parkeer ik de auto in de garage en lopen we de stad in.’ Vanaf het stationsplein reden ze over de rotonde. De goudgele draak blonk in de zon. ‘Hoe gaat je studie?’ wilde Vik weten. Leon was sinds kort geen militair meer en had een studie bedrijfsmaatschappelijk werk opgepakt. ‘Goed, maar het is wel weer even wennen om huiswerk te moeten maken en soms blijf ik moeite houden met mijn concentratie.’ Leon liet zijn raam zakken om het kaartje uit de automaat te halen. ‘Heb je het gehoord van Larie?’
RSS Feed